Napolyon Savaşları (1803-1815), Fransız İmparatoru Napolyon Bonapart'ın Avrupa'da egemenlik kurma çabalarıyla şekillenen ve Avrupa'nın siyasi haritasını büyük ölçüde değiştiren bir dizi askeri çatışmadır. Bu savaşlar, Fransız Devrimi'nin ardından başlayan Fransız Devrim Savaşları'nın devamı olarak kabul edilir ve Napolyon'un yükselişi, yayılmacı politikaları ve nihai düşüşü ile karakterize edilir. 

Napolyon Savaşları, 1803'te İngiltere'nin Fransa'ya savaş ilan etmesiyle başladı. Napolyon, hızla Avrupa'nın büyük bölümünü kontrol altına alarak kendisini kıta üzerinde rakipsiz bir lider haline getirdi. 1804'te Napolyon, kendisini Fransız İmparatoru ilan etti ve askeri dehası sayesinde birçok zafer kazandı. 1805'teki Austerlitz Savaşı, Napolyon'un en büyük zaferlerinden biri olarak bilinir ve Üçüncü Koalisyon'un dağılmasına yol açtı. 

Napolyon'un genişleme politikaları, Avrupa'da birçok koalisyonun kurulmasına neden oldu. Dördüncü Koalisyon'a karşı 1806-1807 yıllarında Prusya ve Rusya'ya karşı zaferler kazandı. 1807'de imzalanan Tilsit Antlaşmaları, Napolyon'un Avrupa'daki egemenliğini pekiştirdi. Napolyon, kıta Avrupa'sını İngiltere'ye karşı ekonomik bir abluka olan Kıta Ablukası'na zorlayarak İngiltere'yi izole etmeye çalıştı, ancak bu plan başarılı olamadı. 

1808'de İber Yarımadası'nda başlayan İspanyol Bağımsızlık Savaşı, Napolyon için ciddi bir sorun haline geldi. İspanyol ve Portekiz gerillaları ile İngiliz kuvvetleri, Napolyon'un ordularına karşı uzun süreli bir direniş gösterdi. Bu savaş, Napolyon'un kaynaklarını tüketen ve askerlerini meşgul eden önemli bir cephe oldu. 

Napolyon'un Rusya seferi, savaşın dönüm noktalarından biri oldu. 1812'de Moskova'ya kadar ilerleyen Napolyon, Rus kışının ve stratejik geri çekilmelerin etkisiyle ağır kayıplar verdi. Rusya seferi, Napolyon'un yenilmezlik imajını zedeledi ve Avrupa'da ona karşı yeni bir koalisyonun kurulmasına yol açtı. 

1813-1814 yıllarında Altıncı Koalisyon Savaşları sırasında, Napolyon'un güçleri Almanya'da Leipzig Muharebesi'nde yenilgiye uğradı. Bu yenilgi, Napolyon'un 1814'te tahttan feragat etmesine ve Elba Adası'na sürgüne gönderilmesine neden oldu. Ancak Napolyon, 1815'te Elba'dan kaçarak Fransa'ya döndü ve "Yüz Gün" olarak bilinen kısa bir iktidar dönemi başlattı. 

Napolyon'un son savaşı, 1815'teki Waterloo Muharebesi oldu. İngiliz ve Prusya kuvvetleri tarafından yenilgiye uğratılan Napolyon, Saint Helena Adası'na sürgüne gönderildi ve 1821'de orada öldü. 

Napolyon Savaşları, Avrupa'nın siyasi, sosyal ve ekonomik yapısını derinden etkiledi. Savaşlar, feodal düzenin sonunu getirdi ve modern ulus-devletlerin oluşumuna zemin hazırladı. 1815'teki Viyana Kongresi, Avrupa'da güç dengelerini yeniden düzenleyerek uzun süreli bir barış dönemi başlattı. Napolyon Savaşları, askeri strateji ve taktiklerin evriminde de önemli bir rol oynadı ve Napolyon'un mirası, hem Avrupa tarihinde hem de dünya tarihinde kalıcı izler bıraktı.